ITO Thailand Hygiene Blog
ประเด็นความปลอดภัยของอาหารแหล่งใหม่ๆ
อาหารแหล่งใหม่ที่เป็นเทรนด์มาแรง ทั้งโปรตีนจากพืช โปรตีนจากแมลง และแหล่งอื่น ๆ มีประเด็นความปลอดภัยอะไรที่ควรรู้บ้าง?
ในปัจจุบัน เทรนด์เรื่องสิ่งแวดล้อม ความยั่งยืน การลดคาร์บอนฟุตพริ้นท์ กำลังมาแรงและได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก หนึ่งในนั้นคือการหาแหล่งอาหารใหม่ ๆ ที่มีความยั่งยืนมากขึ้นให้กับมนุษย์ ใช้ทรัพยากรในการผลิต เช่น น้ำ พื้นที่ อาหาร ลดลงในการผลิตอาหาร รวมไปถึงกระบวนการต่าง ๆ ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกลดลงด้วย นอกจากนี้ อาจรวมถึงการพัฒนาอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง และบางชนิดเป็นทางเลือกสำหรับผู้มีอาการแพ้อาหารอีกด้วย
ซึ่งสำหรับอาหารกลุ่มนี้ เราได้กล่าวถึงกันไปบ้างแล้ว ทั้งในกลุ่ม โปรตีนทางเลือกจากแมลง อาหารแพลนท์เบส (โปรตีนจากพืช) โปรตีนจากการ เพาะเลี้ยงเซลล์ รวมไปถึงแหล่งอาหารจากท้องทะเล เช่น แมงกะพรุนและสาหร่าย (สามารถติดตามอ่านเพิ่มเติมได้จากลิงค์ของแต่ละหัวข้อ ในบล็อกของ อิโตะไทยแลนด์)
อย่างไรก็ตาม ประเด็นความปลอดภัยและผลต่อสุขภาพ เป็นหนึ่งในประเด็นสำคัญที่ควรมีการคำนึงถึงเมื่อต้องการพัฒนาแหล่งอาหารชนิดใหม่ ๆ เหล่านี้ จึงมีความพยายามพูดถึงความปลอดภัยสำหรับอาหารในโลกยุคใหม่ ส่วนสำหรับประเด็นความปลอดภัยในแหล่งอาหารใหม่ ๆ USFDA (2022) ได้กล่าวถึงไว้ในส่วนหนึ่งของรายงาน Thinking about the future of food safety: A foresight report [1] ซึ่งเราขอนำมาเล่าสรุปส่วนที่น่าสนใจในวันนี้ค่ะ
•อาหารจากแมลง
อาหารจากแมลงเป็นแหล่งโปรตีนที่ดี แร่ธาตุบางชนิด และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่าการทำปศุสัตว์ดั้งเดิมในปัจจุบัน แต่ในส่วนของการระวังอันตรายนั้น ต้องมีการพิจารณาตั้งแต่ ชนิดของแมลง อาหารของแมลง การจับจากแหล่งธรรมชาติหรือการเลี้ยงในฟาร์ม จุลินทรีย์ภายในลำไส้ของแมลง ไปจนถึงการเก็บรักษาและขนส่ง ตัวอย่างอันตรายที่อาจพบ เช่น จุลินทรีย์ก่อโรคที่มีแมลงเป็นพาหะ อาจปนเปื้อนกับอาหารของแมลงหากมีการควบคุมที่ไม่เหมาะสม, การปนเปื้อนสารฆ่าแมลงหรือสารเคมีอื่น ๆ ในตัวแมลง รวมถึงอาการภูมิแพ้ ที่เกิดจากโปรตีนในแมลงบางชนิด เช่นเดียวกับอาการแพ้โปรตีนของสัตว์น้ำมีกระดอง (crustaceans) ที่อาจต้องมีการศึกษาเพิ่มเติม
•อาหารจากแมงกะพรุน
อาหารจากแมงกะพรุนมีแคลอรีต่ำและเป็นแหล่งของคอลลาเจนที่ดี อย่างไรก็ตาม แมงกะพรุนบางชนิดมีพิษตามธรรมชาติ จึงต้องมีการศึกษาสายพันธุ์ที่ดี เหมาะสมกับการรับประทาน การปนเปื้อนจุลินทรีย์ก่อโรคเช่นเดียวกับสัตว์ทะเลอื่น ๆ รวมไปถึงอันตรายทางเคมี เช่น การปนเปื้อนโลหะหนักจากมลพิษทางทะเล, สารพิษจากสาหร่าย (Algal toxin) ที่ปนเปื้อนมากับแมงกะพรุน และสารก่อภูมิแพ้ นอกจากนี้ ยังอาจมีอันตรายจากกระบวนการผลิตอาหารจากแมงกะพรุน ที่มีการใช้สารส้ม (alum) เพื่อถนอมอาหาร ทำให้อาจมีการปนเปื้อนอลูมิเนียมเกินเกณฑ์ความปลอดภัยได้ ส่วนในส่วนของอันตรายทางกายภาพ มีรายงานว่าสัตว์ทะเลต่าง ๆ รวมถึงแมงกะพรุน อาจมีการกินพลาสติก ตั้งแต่ขนาดใหญ่ไปจนถึงระดับไมโคร,นาโนพลาสติก และก่อให้เกิดปัญหาการปนเปื้อนพลาสติกในอาหารได้
•อาหารกลุ่มแพลนท์เบสหรืออาหารจากพืช
อาหารกลุ่มแพลนท์เบสหรืออาหารจากพืช เริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้น ทั้งในฐานะทางเลือกที่ดีต่อสิ่งแวดล้อม ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และมีคุณค่าทางอาหารที่ดีหรือเหตุผลด้านสุขภาพ อย่างไรก็ตาม ในการรับประทานอาหารกลุ่มนี้เป็นหลัก ต้องมีการคำนึงถึงคุณค่าทางโภชนาการที่เหมาะสม เช่น ชนิดของกรดอะมิโนและแร่ธาตุจำเป็น ปริมาณเกลือในอาหารสำเร็จรูป ในส่วนของปัญหาการปนเปื้อน ค่อนข้างใกล้เคียงกับอาหารทั่วไปที่มีพืชเป็นวัตถุดิบ เช่น การปนเปื้อนจุลินทรีย์จากดิน ปุ๋ย และน้ำ, การเจริญของจุลินทรีย์บนพืชผักที่มีความชื้นสูง สารเคมีจากเชื้อรา (mycotoxin), ยาฆ่าแมลง, สาร antinutrients ในพืชตระกูลถั่ว (legumes) ที่อาจขัดขวางการดูดซึมสารอาหารอื่น ๆ รวมไปถึงสารก่อภูมิแพ้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในถั่วเหลืองและถั่วลิสง และสารแต่งกลิ่นรสเพื่อเลียนแบบเนื้อสัตว์ (เช่น soy leghemoblobin) ที่อาจต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมถึงผลกระทบต่อสุขภาพหากรับประทานมากเกินไป
•อาหารจากสาหร่าย
อาหารจากสาหร่ายมีความยั่งยืนและสามารถใช้งานได้หลากหลาย ตั้งแต่กินเป็นแหล่งขอโภชนาการ (วิตามิน แร่ธาตุ กรดไขมันดี ฯลฯ) ไปจนถึงใช้เป็นสารปรุงแต่ง ช่วยปรับปรุงคุณภาพอาหาร หรือออกแบบอาหารรูปแบบใหม่ ๆ เช่น เจลบอลจากสาร Alginate ที่ได้จากสาหร่าย (อ่านเพิ่มเติมได้ในหัวข้อ Food gastronomy) หรือสารก่อวุ้น (Agar) เป็นต้น ข้อควรระวังเกี่ยวกับอาหารจากสาหร่าย ประเด็นแรกคือ Phycotoxin ที่เกิดจากการเจริญของจุลินทรีย์สร้างสารพิษกลุ่ม cyanobateria และปนเปื้อนมากับสาหร่าย, การปนเปื้อนจุลินทรีย์ก่อโรค และโลหะหนักจากมลพิษในทะเล (เช่นเดียวกับอาหารทะเลชนิดอื่น ๆ), ปริมาณไอโอดีนและไนเตรทที่อาจจะสูงมากจนอาจจะก่อปัญหาสุขภาพหากรับประทานมากเกินไป สำหรับประเด็นด้านอาการเกิดภูมิแพ้โปรตีนสาหร่าย มียังคงมีการศึกษาด้านนี้ค่อนข้างน้อย
•อาหารจากการเพาะเลี้ยงเซลล์
อาหารจากการเพาะเลี้ยงเซลล์เป็นการสร้างโปรตีนกรรมวิธีใหม่ที่พยายามจะลดผลกระทบจากสิ่งแวดล้อมของฟาร์มและปศุสัตว์ การพิจารณาความปลอดภัย ต้องพิจารณาตั้งแต่ แหล่งของเซลล์ตั้งต้นที่นำมาเพาะเลี้ยง องค์ประกอบของสารที่นำมาใช้เพาะเลี้ยงเซลล์ ไปจนถึงการควบคุมกระบวนการผลิตในทุกขั้นตอน ในปัจจุบันกฏระเบียบที่เข้ามาควบคุมในส่วนนี้ ยังคงไม่มีประกาศเฉพาะและพิจารณาตามแต่ละกรณี
โดยสรุปแล้ว การจัดการสุขลักษณะที่ดี ก็ยังคงเป็นหัวใจหลักของความปลอดภัยในอาหารอยู่เสมอ แต่ส่วนที่เพิ่มเติมเข้ามา อาจจะเป็นเรื่องงานศึกษาผลกระทบของสารต่าง ๆ ในแหล่งอาหารใหม่ต่อสุขภาพ นอกจากในส่วนของแหล่งอาหารใหม่ ๆ ที่ต้องมีการพิจารณาความปลอดภัยแล้ว กระบวนการผลิตใหม่ ๆ ก็เช่นเดียวกันที่จะต้องมีการพิจารณาความปลอดภัยและออกกฏข้อบังคับในการควบคุมเฉพาะ ตัวอย่างเช่นในปัจจุบัน การฉายรังสีอาหาร ถูก USFDA พิจารณาว่าเป็นหนึ่งใน additives ของอาหาร ซึ่งมีความน่าสนใจมากเช่นกันค่ะ หากมีโอกาส อาจมาเล่ากันในอนาคตค่ะ
เอกสารอ้างอิง
1.2022. Thinking about the future of food safety: A foresight report [online: https://www.fao.org/3/cb8667en/cb8667en.pdf]
2.2018. Overview of Irradiation of Food and Packaging [online: https://www.fda.gov/food/irradiation-food-packaging/overview-irradiation-food-and-packaging]
Related Post
-
แหล่งที่มาของสารพิษในอาหาร Food Toxin source
อาหารไม่ปลอดภัย อาจอันตรายถึงชีวิต! ทราบหรือไม่ว่าสารพิษในอาหาร มาจากที่ใดได้บ้าง?
-
Mythbusters: ความเชื่อเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหาร จริงหรือมั่ว!? (ตอนที่ 2)
เช็คความรู้ความปลอดภัยอาหารกันหน่อย! ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับความปลอดภัยในอาหารอีกหลายข้อที่น่าสนใจมานำเสนอ ข้อไหนใช่ ข้อไหนมั่ว!?
-
Mythbusters: ความเชื่อเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหาร จริงหรือมั่ว!? (ตอนที่ 1)
ความเชื่อเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหาร เป็นเรื่องจริงหรือเรื่องโกหกกันนะ? คุณเคยได้ยินความเชื่อแบบนี้หรือไม่? แล้วความจริงเป็นอย่างไรกันแน่
-
การปนเปื้อนของน้ำมันแร่ในอาหาร (Mineral Oil Contamination in Food)
น้ำมันแร่พบได้อย่างกว้างขวางในสภาพแวดล้อมของเรา และส่วนประกอบของน้ำมันแร่สามารถนำไปใช้เป็นอาหารจากพืชและสัตว์ได้ผ่านช่องทางต่างๆ สารประกอบหลักที่น่าเป็นกังวลในแง่ขององค์ประกอบทางเคมี ได้แก่ ไฮโดรคาร์บอนอิ่มตัวของน้ำมันแร่ (Mineral oil-saturated hydrocarbon - MOSH) และไฮโดรคาร์บอนอะโรมาติกของน้ำมันแร่ (Mineral oil aromatic hydrocarbons - MOAH) ในระดับที่น้อยกว่า สารเหล่านี้ร่างกายดูดซึมได้ง่ายเมื่อบริโภคผ่านอาหาร และมีศักยภาพที่จะสะสมในไขมันในร่างกายและอวัยวะเฉพาะต่างๆ โดยปัจจุบันยังไม่มีการศึกษาใดที่ตรวจสอบผลกระทบของสารเหล่านี้ต่อมนุษย์ ดังนั้นการประเมินทางพิษวิทยาจึงอาศัยการทดลองในสัตว์ สถาบันกลางเพื่อการประเมินความเสี่ยง (Bundesinstitut für Risikobewertung, BfR) แนะนำให้หลีกเลี่ยงการบริโภค MOAH เนื่องจากความเป็นไปได้ของสารประกอบก่อมะเร็ง
-
ยาปฏิชีวนะในผลิตภัณฑ์จากสัตว์ (Antibiotics in Animal Products)
ยาปฏิชีวนะมีความจำเป็นในการปกป้องสัตว์จากการติดเชื้อแบคทีเรีย เนื่องจากสัตว์มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคต่างๆ เช่น โรคปอดบวม เช่นเดียวกับมนุษย์ และยาปฏิชีวนะเป็นวิธีที่มีมนุษยธรรมและคุ้มค่าในการป้องกันและรักษาโรคติดเชื้อเหล่านี้ ผู้ผลิตปศุสัตว์ต่างมีความกังวลอย่างมากเกี่ยวกับสวัสดิภาพของสัตว์ที่อยู่ในความดูแล และการปล่อยให้สัตว์เหล่านี้ต้องทนทุกข์ทรมานจากการติดเชื้อทั้งที่รักษาได้ง่ายด้วยยาปฏิชีวนะนั้นถือว่าไร้มนุษยธรรม
-
รวมเรื่องราวเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหาร ในปี 2023 part 2
รู้ไหมว่ามีเรื่องราวอะไรบ้างในโลกของความปลอดภัยของอาหารในรอบครึ่งหลังที่ผ่านมาของปี 2023?