ITO Thailand Hygiene Blog
Food Defense การป้องกันการก่อการร้ายทางอาหาร
โดยปกติแล้วการป้องกันอันตรายทางอาหาร มักมุ่งเน้นเรื่องความปลอดภัยในอาหารในแง่การป้องกันการปนเปื้อนโดย “ไม่ตั้งใจ” เช่น การปนเปื้อนเชื้อจุลินทรีย์ในกระบวนการผลิตจากการปนเปื้อนข้ามระหว่างวัตถุดิบและอาหารสุก การปนเปื้อนเส้นผมของพนักงานลงในอาหาร การปนเปื้อนโลหะหนักในน้ำ อุบัติเหตุการปนเปื้อนเศษโลหะลงในผลิตภัณฑ์ เป็นต้น แต่ในความเป็นจริงแล้ว ยังมี “ความเสี่ยง” อีกทางหนึ่งที่มักไม่ได้รับการคำนึงถึง คือ การปนเปื้อนโดย “ตั้งใจ” เพื่อหวังผลในการทำอันตรายจากบุคคลที่ประสงค์ร้ายต่อชื่อเสียงของบริษัท หรืออาจจะหวังผลกระทบต่อสังคม ทั้ง สุขภาพของผู้บริโภค เศรษฐกิจ และการเมือง สิ่งนี้เราเรียกว่า “การก่อการร้ายทางอาหาร” ซึ่งจำเป็นต้องมีมาตรการในการประเมินความเสี่ยงและป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นด้วย เรียกว่า การป้องกันการก่อการร้ายทางอาหาร (Food defense) นั่นเอง
ใครสามารถเป็นผู้ก่อการร้ายทางอาหารได้บ้าง?
ผู้ที่จงใจให้เกิดอันตรายหรือการปนเปื้อนนี้ อาจเป็นผู้เสียผลประโยชน์จากการทำธุรกิจ เช่น พนักงานที่ถูกไล่ออกหรือไม่พอใจบริษัท บริษัทคู่สัญญา บริษัทของคู่แข่ง หรืออาจเป็นผู้มีเจตนาร้ายต่อสังคม การสร้างสถานการณ์ทางการเมือง ต้องการให้มีผู้ป่วยหรือเสียชีวิตจำนวนมาก หรือเรียกได้ว่าเป็นผู้ก่อการร้ายที่ใช้อาหารเป็นเครื่องมือนั่นเอง ซึ่งอาจมาในรูปแบบการแฝงตัวเป็นพนักงาน ผู้เยี่ยมชมโรงงาน พนักงานขนส่งสินค้า หรือพัสดุต้องสงสัย เป็นต้น ดังนั้นในการป้องกัน จึงต้องมีการพิจารณาความเสี่ยงการก่อการร้ายทางอาหารจากทั้งในระดับองค์กรระดับประเทศ และระดับโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในปัจจุบันที่มีการส่งออกสินค้าไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก จึงเป็นช่องทางในการกระจายความเสียหายให้ลุกลามใหญ่โตได้ ดังนั้น ในประเทศที่มีการพัฒนาแล้วและมีความเสี่ยงต่อการก่อการร้ายสูง เช่น สหรัฐอเมริกา จึงให้ความสำคัญต่อการป้องกันการก่อการร้ายทางอาหารและพัฒนาระบบขึ้นมาเพื่อป้องกันภัยคุกคามดังกล่าว โดยมีผลครอบคลุมทั้งห่วงโซ่อุปทานของอาหาร และทำให้ผู้บริโภคมีความเชื่อมั่นในความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์มากขึ้น
ความสำคัญของระบบป้องกันการก่อการร้ายทางอาหาร
ในปัจจุบัน (ปี 2021) ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายบังคับใช้เรื่องการป้องกันการร้ายทางอาหาร มีเพียงการนำข้อบังคับของต่างประเทศมาใช้โดยความสมัครใจเท่านั้น โดยแนวทางจะมาจากการป้องกันการก่อการร้ายทางอาหารขององค์การอาหารและยาแห่งสหรัฐอเมริกา (USFDA) เป็นหลัก โดยเรื่องการป้องกันการก่อการร้ายทางอาหารนี้ เป็นส่วนหนึ่งของมาตรฐานอาหารในระดับสากล เช่น BRCGS, IFS, FSSC 22000 เป็นต้น ทำให้กลุ่มผู้ประกอบการที่ต้องการทำมาตรฐานเหล่านี้หรือส่งออกไปยังประเทศปลายทางที่ให้ความสำคัญกับเรื่องการก่อการร้ายทางอาหาร จำเป็นต้องพัฒนาระบบขึ้นมาเพื่อตอบสนองความต้องการดังกล่าว ดังนั้น นอกจากจะป้องกันการเสียชื่อเสียงหรือการสูญเงินของบริษัทจากการก่อการร้ายในผลิตภัณฑ์แล้ว การจัดทำระบบป้องกันยังช่วยเพิ่มช่องทางในการจำหน่ายสินค้า เพิ่มความเชื่อมั่น เพิ่มชื่อเสียงที่ดี และแสดงความรับผิดชอบต่อสังคม ส่งเสริมให้สังคมมีอาหารที่ปลอดภัยและยั่งยืนขึ้นอีกด้วย
ระบบการป้องกันการก่อการร้ายทางอาหาร
หัวใจหลักของการป้องกันการก่อการร้ายทางอาหารคือ การหาจุดอ่อนที่เสี่ยงต่อการถูกคุกคามโดย “มนุษย์” และจัดตั้งมาตรการป้องกัน ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของโครงสร้างอาคาร ตัวบุคคล และขั้นตอนการทำงาน เพื่อให้ทั้งระบบมีความปลอดภัย โดยแนวทางการปฏิบัติ โดยมุ่งหวังในการควบคุมตัวบุคคลให้ไม่สามารถกระทำอันตรายได้ ประกอบด้วย
- การจัดทำแผนการปกป้องอาหารในรูปแบบของเอกสาร โดยค้นหาจุดอ่อน กำหนดเกณฑ์ระดับความรุนแรง โอกาส และมาตรการที่จะลดความเสี่ยงให้อยู่ในระดับที่ยอมรับได้ โดยมีการกำหนดทีมรับผิดชอบ มีการสนับสนุนจากผู้บริหาร และทดสอบมาตรการ ทบทวนเพื่อปรับปรุงมาตรการให้ดีขึ้นสม่ำเสมอ
- การรักษาความปลอดภัยจากภายนอก เช่น การจัดสร้างรั้วรอบขอบชิดและบำรุงรักษารั้ว การตั้งป้ายเตือน การแลกบัตรควบคุมการเข้าออก ตรวจยานพาหนะ ระบบแสงสว่าง เป็นต้น
- การรักษาความปลอดภัยจากภายใน เช่น สัญญาณฉุกเฉิน การปรับปรุงแผนผังและเก็บให้มิดชิด บันทึก เกี่ยวกับการเข้าถึงพื้นที่ต่าง ๆ สารเคมี และให้ความสำคัญกับห้องควบคุมระบบสาธารณูปโภค การกำหนดรหัสผ่าน การรักษาความลับด้วยประตูปิดความเร็วสูงในระบบ เป็นต้น
- การรักษาความปลอดภัยในกระบวนการผลิต เช่น การควบคุมคนเข้าพื้นที่ การลำเลียงวัสดุจากภายนอก การตรวจสอบสภาพของบรรจุภัณฑ์ ระบบสอบย้อนกลับ เป็นต้น
- การรักษาความปลอดภัยพื้นที่จัดเก็บ เช่น การทำบันทึกเข้าออก ระบบล็อกบรรจุภัณฑ์ รถจัดเก็บสินค้า ระเบียบดูแลสารเคมี เป็นต้น โดยต้องให้ความสำคัญทั้งการจัดเก็บภายในและภายนอกองค์กร (เช่น โกดังเช่า)
- การรักษาความปลอดภัยในการรับมอบ ส่งมอบ เช่น ระบบล็อกซีลสินค้า การติดป้ายรหัส การตรวจสอบพาหนะ เอกสารในการส่งมอบและสภาพของสินค้าที่ส่งมอบ เป็นต้น
- การรักษาความปลอดภัยระบบน้ำและน้ำแข็ง เช่น การควบคุมการเข้าถึงน้ำ น้ำแข็ง และไอน้ำในโรงงาน การตรวจสอบการลำเลียงน้ำ และจัดหาแหล่งน้ำสำรอง เป็นต้น
- การรักษาความปลอดภัยข้อมูลข่าวสาร เช่น การกำหนดพื้นที่ในการรับส่งจดหมายและพัสดุนอกพื้นที่ผลิตอาหาร สังเกตพัสดุที่น่าสงสัย หรือบุคคลที่มีพิรุธ เป็นต้น
- การรักษาความปลอดภัยด้านบุคลากร เช่น มีการตรวจสอบประวัติอาชญากรก่อนการจ้างงาน ติดตั้งกล้อง วงจรปิด ระบบยืนยันตัวตนและควบคุมการเข้า-ออก การสุ่มตรวจล็อกเกอร์ และจัดการอบรมให้ความรู้ในการสังเกตและแจ้งเบาะแสความผิดปกติ เป็นต้น
Related Post
-
เกษตรกรรมในเมือง
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทำให้เกิดความกังวลในหมู่เกษตรกร อุตสาหกรรม และทุกๆ ฝ่ายที่เกี่ยวข้อง รวมถึง carbon footprint จากการขนส่งกำลังทำลายสิ่งแวดล้อม ดังนั้นจึงมีความตระหนักในการจัดหาอาหารท้องถิ่นเพื่อลดระยะทางในการขนส่งอาหารให้ใกล้กับเขตเมืองมากขึ้น วันนี้ เราจะมาพูดคุยเกี่ยวกับคำจำกัดความของเกษตรกรรมในเมือง โดยแนะนำเกษตรกรรมในเมืองสี่ประเภทหลัก ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืน และกรณีศึกษาความสำเร็จในการนำเกษตรกรรมในเมืองมาใช้
-
ไมโครพลาสติกในห่วงโซ่อุปทานอาหาร
พลาสติกส่วนใหญ่ที่ผลิตทั่วโลกถูกใช้ในการบรรจุอาหารและเครื่องดื่ม เมื่อเวลาผ่านไป พลาสติกจะเกิดการย่อยสลายและแตกออกเป็นอนุภาคขนาดเล็กที่เรียกว่าไมโครพลาสติก ในปี 2016 คาดว่า 60% ของพลาสติกทั้งหมด (322 ล้านตัน) เป็นบรรจุภัณฑ์สำหรับอาหาร ซึ่งส่วนใหญ่เป็นบรรจุภัณฑ์แบบใช้ครั้งเดียว เช่น ขวดน้ำแบบใช้ครั้งเดียว ภาชนะสำหรับนำกลับบ้าน กระป๋องอาหาร และแผ่นถนอมอาหาร ซึ่งมีส่วนสำคัญต่อการผลิตไมโครพลาสติก วันนี้เราจะมาพูดถึงคำจำกัดความของไมโครพลาสติก การปนเปื้อนในห่วงโซ่อุปทานอาหาร ผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพ และการป้องกันการปนเปื้อนในห่วงโซ่อุปทานอาหาร
-
Gastrophysics: ตอน ผลของสีต่อความรู้สึกของมนุษย์
วิทยาศาสตร์เพื่อความชอบทางประสาทสัมผัส หลักการทางวิทยาศาสตร์ที่สามารถบอกคุณได้ ว่าอะไรทำให้อาหารมื้อนี้ของคุณน่าประทับใจขนาดนี้
-
วัฒนธรรมความปลอดภัยด้านอาหาร
วัฒนธรรมความปลอดภัยด้านอาหารมีบทบาทสำคัญในการปกป้องชื่อเสียงของบริษัท รับรองความเป็นอยู่ที่ดีของพนักงาน และมอบประสบการณ์ที่ปลอดภัยให้กับลูกค้า
-
ประเด็นความปลอดภัยของอาหารแหล่งใหม่ๆ
อาหารแหล่งใหม่ที่เป็นเทรนด์มาแรง ทั้งโปรตีนจากพืช โปรตีนจากแมลง และแหล่งอื่น ๆ มีประเด็นความปลอดภัยอะไรที่ควรรู้บ้าง?
-
มาตรฐานสมาคมผู้ประกอบธุรกิจค้าปลีกแห่งสหราชอาณาจักร
ระบบการจัดการความปลอดภัยด้านอาหารมีบทบาทสำคัญในการสร้างและจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์อาหารที่ปลอดภัยและมีคุณภาพสูงแก่ผู้บริโภค เนื่องจากห่วงโซ่อุปทานอาหารทั่วโลกมีความซับซ้อนยิ่งขึ้น ธุรกิจอาหารจึงต้องใช้ระบบที่มีประสิทธิภาพโดยให้ความสำคัญกับความปลอดภัย คุณภาพ และการปฏิบัติตามมาตรฐานอุตสาหกรรม ระบบการจัดการความปลอดภัยด้านอาหารประกอบด้วยชุดขั้นตอน กระบวนการ และการควบคุมที่ออกแบบมาเพื่อระบุ ป้องกัน และจัดการอันตรายที่อาจเกิดขึ้นในทุกขั้นตอนของกระบวนการผลิตและจัดหาอาหาร แนวทางเชิงรุกนี้ไม่เพียงแต่ปกป้องสุขภาพของผู้บริโภคเท่านั้น แต่ยังปกป้องชื่อเสียงและความน่าเชื่อถือของบริษัทอาหารในตลาดที่มีการแข่งขันสูงขึ้นอีกด้วย